Mała Kalwaria mieści się tuż przy kościele pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. W 1855 roku poświęcono kamienie węgielne pod kaplice Drogi Krzyżowej. Zostały one wmurowane w ogrodzenie dziedzińca. Roboty budowlane nad ich wznoszeniem prowadził mistrz murarski Jan Jaroszek. Obrazy do poszczególnych stacji namalował na blasze Franciszek Mayer z Rybnika. Kalwarię poświęcono w 1858 roku. Od tej pory poddawana była kilkakrotnie renowacji. W 1913 roku trzy stacje przesunięto, czwartą zbudowano ponownie. W 1954 roku drewniane, spróchniałe zasłony zastąpiono szkłem, a obrazy na blasze odnowił p. Kolorz z Pszowa. W czterech stacjach zniszczone obrazy zastąpiono figurami. Odnawiana była ponownie w 1970 i w 2006 roku.
Do Kalwarii należy również kaplica św. Krzyża, która została tak nazwana na pamiątkę pierwszego pszowskiego kościoła. Powstała w latach 1855-1858. Wybudował ją mistrz Jan Jaroszek z Rybnika według własnego projektu. Ołtarz przedstawiający Jezusa w czasie modlitwy w Ogrójcu i Anioła podającego kielich męki ufundował radca rządowy Józef Połomski, urzędujący przez kilka lat w Rybniku. Poświęcona została 24 maja 1858 przez ks. dziekana Józefa Gawendę z Pstrążnej.
W kaplicy pochowani są pszowscy proboszczowie: ks. Paweł Skwara i ks. Augustyn Wolczyk. Na bocznej ścianie kaplicy znajduje się ambona, z której głosił kazania m.in. ks. Mikołaj Knosała. Po prawej stronie od wejścia do kaplicy, na bocznej ścianie umieszczone jest epitafium informujące o siostrach boromeuszkach pochowanych przy kaplicy. Kaplica niegdyś posiadała pięć wieżyczek (co można spotkać na starych rycinach), które miały symbolizować pięć ran Jezusa. Razem z 14 kaplicami Małej Kalwarii (na każdej kaplicy dwie wieżyczki) tworzyła zespół 33 wież na pamiątkę trzydziestu trzech lat życia Jezusa. Budynek służy obecnie jako kaplica przedpogrzebowa.
